Gevonden Voorwerpen
De Dommerholt
Het is 1962, bij De Houtwal, het café aan de IJssel bij Gorssel.
“Ik trek het niet meer. Het wordt me hier veel te druk in het café. Moet je nu kijken, dit weekend. Iedere keer met lekker weer is het raak. Zoals deze zomer. Het kan niet op. …..Het is net of iedereen de IJssel heeft ontdekt. Steeds meer Duitsers ook. Hoe hebben die gehoord van deze Stube? Laats was er zo’n stel. ‘Was haben sie hier eine gemutliche Stube’. Ik wou nog zeggen dat het hier twintig jaar geleden zo gemutlich niet was.
Toen de Duitsers hier de boel platgeschoten hebben om de Canadezen tegen te houden. ‘Was denken sie waarom er een neu Haus is gekomen?’
Maar laat ik me inhouden, klant is koning …….”
“Ja, wat wil je nou zeggen Harm? Je had het erover dat je het niet meer trekt.”
Tuitert’s vrouw Wilma, wil wel horen wat Harm op zijn lever heeft. Ze merkt ook wel dat hij het de laatste tijd zwaar heeft, lange dagen maakt en slecht slaapt. Maar ze denkt altijd, dan verdienen we ook goed.
“Die boot moet weg.” Het hoge woord is eruit. Harm heeft er lang over nagedacht. Hij kan het er niet meer bijhebben. Als er weer iemand overgezet moet worden, blijft het werk hier liggen en jij hebt het ook druk zat. Zeker als je hier af en toe moet bijspringen.”
‘Hallo, soms bijspringen. Ik ben langzamerhand vaste kracht voor de weekenden. Als ik er niet was…’, wil Wilma zeggen maar ze laat het maar even zo.
“En dat zwembad aan de overkant, Dat loopt ook als een tierelier. Laat die zelf een boot regelen. Daar hebben ze het de hele tijd over maar het blijft allemaal op ons neerkomen. Het verdient goed, dat wel, maar wat een heisa. Ik moet er gewoon iemand anders voor in dienst nemen. Maar – ik heb het laatst nog eens uitgerekend – dat kan niet uit. Misschien alleen bij topdagen”.
“Ik denk dat we ons echt alleen op het café moeten richten. Hier is nog wel wat de verdienen. Misschien moeten we er een zaaltje bijbouwen. Da hoeft niet gelijk een heel gebouw te zijn, maar een houten aanbouw. Dan kunnen we wat grotere partijen aan. Bruiloften en zo. Dan houden we een beetje goedkoper dan bij de Roskam want in Gorssel wordt alles steeds chiquer. We doen de veerpont gewoon weg. Misschien dat Dommerholt de rechten wil overnemen of dat Bruggeman bij de Nijenbeek deze erbij wil doen. En wat ik zei, het zwembad kan ook wel eens in actie komen.”
Zo komt een einde aan het veer. Nog even is geprobeerd om de veerdienst in leven te houden maar niemand wilde het overnemen. Tot 1991. Dan komt er een stalen veerpont in de vaart die ’s zomers fietsers en voetgangers overzet. Dat alles is onderdeel van de toeristisch infrastructuur. D’r moet -en dat kan ook - jaarlijks wel geld bij.
De houten boot is overgenomen door Johan Dommerholt – een nazaat van de familie die de naam gaf aan de boerderij die ook de Dommerholt heet. Johan nam hem mee naar Holten waar hij tot 2014 is bewaard.
Toen de Kribbe werd ingericht als een landbouwmuseum, zetten de eigenaar er zich voor in de Dommerholt terug te brengen naar de plek waar die thuishoort, maar nu aan de Wilpse kant. Omdat de boot er hoort maar ook omdat die gebouwd is Deventer, bij Ankersmit.
Gerard Hendrix