Het Landschap aan het woord
Virgin River
Iedereen heeft recht op tenminste een soap. Ik volg de vijf seizoenen van Virgin River op Netflix. Heerlijk. Hoewel ik het stemmetje, het nasale, het lachje, de do-good-igheid van Mel en anderen zo langzamerhand niet meer kan aanzien, aanhoren.
En dan het verhaal. Alsof de wereld, ook aan de westkant van de VS, niet in brand staat en Trump en andere griezels niet bestaan.
Virgin River is de wereld waar we anderhalve week geleden voor lijken te hebben gestemd, de wereld die we ons wensen.
Die van de plattelandsgemeenschap, ver weg van de vermaledijde stad. Een wereld van het kleine verhaal waarin iedereen meedoet. Een ongewenste maar welkome zwangerschap, heel veel ex-en die er net wel en net niet een potje van maken, miskramen, ex-mariniers. Als je die laatste ziet dan zou je de VS toch iedere x jaar een stevige oorlog wensen want je houdt er zoveel goede mensen aan over. Allemaal mensen die prima in een soap passen.
Drugs in alle soorten. Ze worden op z’n Brabants bijna openlijk geproduceerd in een heel criminele omgeving, maar ook weer niet té.
De rivier zelf overstroomt niet en er is maar een keer een grote brand uitgebroken. Daar houdt de serie dan wel weer een amoureuze brandweercommandante aan over. Kopdoekjes zie je niet, zwarten zijn er weinig, zeker in het begin van de serie. Wel een breiclub, een vrouwelijke burgemeester die mee breit, een arts die zelf wacht op een vervelende uitslag, een kleinzoon met Huntington. Die ook nog een kind in de wereld zet.
En altijd weer Mel, verpleegkundige, die het allemaal aan kan. Hoewel, ze doet er lang over om met haar beau tot een verhouding te komen. Die is op zijn beurt een doortastende cafébaas. Niet van zo’n bruin stadscafé maar van een robuuste logcabin waar de hele dag van alles te doen is, waar de al genoemde breiclub alles en iedereen de maat neemt.
Maar wat een goedheid en eerlijke eenvoud. Alles wordt er opgelost. Telkens bijna in een seizoen, met wat cliffhangers.
Waarom vertel ik je dit?
Ik voel me ongemakkelijk over die overwinning van Wilders en ben bang dat we steeds meer in een soort Virgin Rivier omgeving terechtkomen.
Want we moeten voortaan de topboeren het zelf laten oplossen, want die weten als beste hoe het allemaal werkt. We moeten iedereen aan het woord laten want ook VI heeft verstand van meer dan alleen voetbal. Naoberschap bestaat alleen op het platteland, de dominantie van de stad is passé. Woke, wat is dat? Extinction rebellion moet ophouden met drammen. Als de grootste, niet-landbouw-piekbelasters eerst worden aangepakt, dan komt het wel goed.
De elite heeft het gedaan en de publieke omroepen moet een toontje lager zingen. Cultuur mag blijven bestaan maar dan alleen als erfgoed, om geld aan te verdienen, identiteitsdrager en in de regio. De grenzen gaan dicht- want alles komt door die asielinstroom -, de bestaanszekerheid wordt gegarandeerd. We gaan Nederland weer aan de Nederlanders geven.
Och, eigenlijk, eindelijk gaan we alles regelen.
En het klimaat, dat is alleen maar gedram en bangmakerij.
Iedere gemeenschap op het platteland is een soort Virgin River.
Ik zit blijkbaar in de bubbel waarin gedacht wordt dat de wereld heel snel opwarmt, we op te grote voet leven, de stikstofproblematiek – lees nu Jan Douwe van der Ploeg ‘Gesloten vanwege stikstof’ - na vijftig jaar, gerechtelijk bepaald, opgelost moet worden -, het landsbestuur goed in elkaar zit, er een scheiding hoort te zijn tussen de bestuurlijke machten. In die bubbel is het WEF niet de baas, mag Kaag er zijn en wordt het hoogtijd om te weten wat we als Nederland willen. Hoe moet de ruimte worden verdeeld, wat kunnen we aan, waar hebben de welvaart aan te danken, etc, etc.
Iedereen mag meedoen, moet meedoen maar wel vanuit het besef dat de wereld groter is dan een Virgin River. Want ook daar woedde een giga bosbrand, worden drugs verbouwd, zijn gastarbeiders onmisbaar (Mexicanen) en wordt de wereld overgenomen door AI, X en de techgiganten.
De rivier overstroomt ondertussen en valt droog en neemt een heel landschap mee. Met de IJssel is het nauwelijks anders.
Gerard Hendrix
initiatiefnemer de IJssel anders