Het Landschap aan het woord

het Landschap als Mediator

Allereerst wil ik jullie allemaal enorm bedanken voor de eer om als mediator jullie te mogen ondersteunen in het oplossen van al die conflicten die er nu spelen rondom inrichting van de ruimte, biodiversiteit, water, woningbouw. Noem maar op. We gaan het er allemaal over hebben. We gaan de warboel ontknopen. 

Maar eerst even dit. Willen jullie ook een oplossing waar jullie allemaal tevreden mee zijn? Dat is wel het fundament voor het succes. Zonder die wil trek ik aan een dood paard en heeft deze hele exercitie geen enkele zin. Ja, ik moet even streng zijn. En ik doe niet aan gepolder en compromissen waar niemand echt tevreden mee is. Dat zijn surrogaatoplossingen, die zijn niet duurzaam. Bovendien is er weinig te winnen en veel te verliezen wanneer de onderlinge strijd doorgaat.
 Denk even na voor jezelf. Ieder voor zich. Stel er komt een oplossing waar jij helemaal tevreden mee bent, maar anderen zijn dat niet. Ben je dan echt tevreden? Is de strijd en dat gedoe dan over? Precies! Dan blijft het zoals het is. Dit geldt voor iedereen.

Dus hoe zou het zijn wanneer er een oplossing komt waar iedereen tevreden mee is? Sta daar even bij stil. Stilstaan is zo wie zo een hele vooruitgang, want jullie denderen graag door, alsof je een trein moet halen. 

Je kunt het misschien niet voorstellen, maar stel dat dat mogelijk is. Een oplossing die werkt voor iedereen. Alle betrokkenen. Onmogelijk? Dat denk je misschien. En dat kan ik me goed voorstellen, jullie zijn al jaren bezig met elkaar. Jaren van gedoe, jaren van strijd, jaren van verspilling van energie en geld. Heeft het je goed gedaan? Ben je gelukkig en tevreden?
Laat ik dat toelichten. Stel er verandert niets, wat is dan de meest waarschijnlijke toekomst? Is het gedoe dan voorbij? Stel één van jullie wint en krijgt zijn zin. Ben je tevreden als dat verlies voor de ander betekent? Als de ander niet tevreden is, en doorgaat met de strijd, win jij dan echt? Ik weet zeker van niet. Weet je hoe dat komt? Omdat jullie om elkaar geven en begrijpen dat we elkaar nodig hebben. En dat niet alleen. We zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Dat vergeten we soms, dan zien we anderen niet meer. Dan luisteren we niet meer naar elkaar. Dan weten jullie het allemaal beter. Dan denk je ook te weten wat goed is voor die anderen en zelfs voor mij. Niemand die het echt weet. 

Ken je het verhaal van De Kleine Prins? “On ne voit bien qu’avec le cœur, l’essentiel est invisible pour les yeux.”  Alleen wat je met je hart ziet, zie je goed. Je ogen zien niet wat het belangrijkste is. 

Niemand hoeft te verliezen en iedereen kan winnen. En zeg nou zelf, is de oplossing waar jij en de anderen tevreden mee zijn, echt allemaal, niet de allerbeste en mooiste oplossing? Dat is wat ik wil voor jullie en eerlijk gezegd ook voor mijzelf. Ik word er blij en gelukkig van. 

Vandaar dat ik het voor de zekerheid nog een keer vraag: willen jullie een oplossing waarmee jullie allemaal tevreden zijn?

Wow! Wat fijn dat jullie instemmend knikken en dit ook willen. Daar heb je ook lef voor nodig, tenslotte weten we niet hoe het er straks allemaal uit gaat zien. Maar hiermee leggen we een fantastisch fundament voor succes. Ik heb er zin in! Samen komen we er uit. En ik stop nooit totdat we dat doel hebben bereikt. Daar kun je op rekenen. Waarom? Nou daar kan ik simpel over zijn, omdat dit over veel meer gaat dan waar jullie ruzie over maken. 

Misschien heb je het niet in de gaten gehad, maar ik heb je gezien, ik heb geluisterd. Eeuwen lang. Telkens veranderde het landschap, soms was het mooi om te zien wat er gebeurde, soms werd ik er verdrietig van. Dan zag ik jullie worstelen.  Ik kan best zonder jullie, maar ik wil dat niet. Ik was er altijd al, aan jullie zijde en ik zal er ook altijd zijn. Jullie zijn te gast op deze aarde en jullie zijn zo welkom. Om te leren, te ontdekken, te groeien en te bloeien. Ook al vervuil je mij, zie je mij niet, denk je dat je zonder mij kunt. Daar hoef je jezelf niet om te veroordelen. Soms zie je het niet. Dan denk je dat we van elkaar gescheiden zijn. En dan denk je misschien dat we zonder elkaar kunnen. Dat kan helemaal niet, we hebben elkaar nodig. En samen is zo veel fijner. We zijn vrij in wie we zijn en altijd verbonden. Elke dag kunnen we opnieuw beginnen en kiezen voor wat echt belangrijk is. De stap die jullie vandaag hebben gezet ontroert mij en vult mijn hart met liefde. Samen slaan we een nieuw pad in. Laten we beginnen.